Noong nagising ako sa kahimlayan, isinagawa ko ito bilang isang ritual ng laro—kung saan ang bawat taya sa 'Lucky Pig' ay naging sambalay ng damdamin, hindi kahit ano man na pagtatalo. Ang tagumpay ay nasa oras, hindi sa luck.

Hindi ko hinahanap ang pera, kundi ang katahimikan. Sa ilaw ng gabi, ang bawat spin ay pagmumulat—bawat simbolo ay alaala. Ang mga laro ay hindi makabuluhan, kundi santuaryo ng kaluluwa.

Noong bata ako, ang pag-iisa ay naging ritwal ng laro—hindi pagsisikat kundi paggawa ng kahulugan. Sa bawat spin, nakita ko: ang tama ay disenyo, hindi yamot.

Noong ako'y isang digital native sa San Francisco, natuto akong gawin ang gaming bilang pagsisilay—hindi paghahanap ng tagumpay, kundi pagpapakita ng sarili. Ang tunay na kaligiran ay nasa bawat tahimik na pagkikis.