Game Experience
देखे जाने की जरूरत नहीं
You Don’t Have to Be Seen to Be Real
मुझे लगता था कि मेरी कीमत सिर्फ उनकी संख्या पर निर्भर है, जो मेरे काम पर देखते हैं। वर्षों से, मैंने प्रभावशाली कहानियाँ बनाईं—जो ‘देखने’ के लिए, ‘शेयर’ करने’ के, ‘याद’ करने’ के। लेकिनएक रात,एक सुनसान-आधी-बज़्ज़ियल-अवधि-प्रोटोटाइप-सेशन-में—जहाँकभीआईडीएलइएलआईड्रअउडयहुआ—मुझसवलगलघु: क्या हमसफलयदवयखबरछठथ? औरफिरमुझप्रचणवभय: हाँ। क्योंकिअगरइसमेंउपभोग–उपभोग–उपभोग–उपभोग–उपभोग—?
स्क्रीन_क_पछ_छ_ओछ
मुझसऊष्मष्थएक AR प्रोजेक्ट *शहर_कआख़िय*__ ___ ___ ___ ___ ___ ___ ___ _____ _____ _____ _____ _____ _____ ____ __ __ __ __ _ _ _ _ _ _ एकउपयोगक
LunaVelvetSky
लोकप्रिय टिप्पणी (6)
Không thấy vẫn thật!
Có bao giờ bạn viết một câu chuyện mà không ai đọc? Mình thì có! Đã từng ngồi cả đêm với một prototype không ai mở… nhưng rồi nhận ra: cái này vẫn là mình!
Thật ra mình cũng từng nghiện ‘được nhìn’ như mấy người chơi game Lucky Pig – cứ phải có điểm số mới thấy sống. Nhưng rồi học được một bài học: Bạn không cần được thấy để tồn tại.
Giờ mỗi tối mình mở một file trống – viết vài dòng cho riêng mình. Không analytics, không like… chỉ có tiếng thở và cảm xúc.
Một cái ‘tự sướng’ siêu cấp! Các bạn thử chưa? Comment đi – đừng sợ ai đọc!
#KhongThayVanThat #DigitalSoul #LuckyPig
لا تُرى لكنك حقيقي
اللي يكتب بس لذاته، ما يقدر يخسر! أنا كتبت رسالة حب لحبيبة في دفتر مغلق… وضاع التصويت، لكن القلب ما ضاع.
السرّ في الظل
في مشروع AR عندنا، صوّرت أمّي تهمس لي من زاوية شارع… وكل مرة أمشي بجانبها، أبكي. والعالم ما سمع ولا حتى خمن. لكن الحقيقة؟ هي كانت حقيقية أكثر من كل المتابعات!
لعبة الحظ البديلة
بينما العالم يلعب ‘لucky pig’ بجوازات نقود ومواعيد انتشار… أنا ألعب لعبة: ‘أنا موجودة حتى لو ما سجلو اسمي’. اللعبة مش بتربح، بل بتثبت أنك حقيقي.
إذا شعرت أنك مُهمَل، افتح ملف فارغ وقول: ‘أنا هنا’. لا أحد يقرأ… لكن الكون يستمع. 🫶 يا جماعة، هذي اللعبة تنفع كل الناس؟ شاركوني روايتكم الصامتة!
Invisível? Então é real!
Eu já pensei que só era real se tivesse likes no Instagram. Mas depois de escrever uma poesia sobre o meu nome mal pronunciado… e ninguém ver… Ainda assim senti que existia.
É tipo um jogo de azar onde não ganhas prémios… mas és tu quem decides ser.
O título “You Don’t Have to Be Seen to Be Real” virou meu mantra no metro entre o Chiado e o Cais do Sodré.
Se te sentes esquecido na internet… abre um documento em branco. Escreve uma frase só pra ti. Ninguém vê? Pois então está perfeito.
Vai lá, tenta! O universo ouve melhor quando ninguém está à escuta.
Vocês também fazem isso? Contem aqui! 💬
আমার প্রোগ্রামিংয়ের সময় মনে হয়—এইটা শুধু ভাইরাল হলেই বাস্তব? 😅 আমি ৫িভি-সিটির AI-প্রজেক্টের ‘একোস’তে কোডিং করছি…কিন্তু ১রতা-বাচ্চা-ভাইয়ের ‘হট’টা-পিগ’ওয়েখা-শিখা-মনক! দশটা-উইভি -ফন্ড্ল -সিটির ‘চ’ক
ये लेख पढ़कर मुझे अपने कोड के बैकअप फोल्डर की याद आया — वहीं सब कुछ है, जो ‘वायरल’ होने से पहले कभी किसी को नहीं दिखा।
जब सब ‘लाइक’ मांगते हैं, मैंने सिर्फ एक सेंटेंस लिखा — ‘मैं हूँ, पर किसी को पता नहीं।’
अब मुझे पता है: देखा जाएगा? मजा-मज़ा में!
आपको कभी ‘अदृश्य’ महसूस हुआ? 😎 #उस_वक्त_जब_नज़र_नहीं #डिजिटल_आत्मा
भाई सॉफ्टवेयर के बादश में भी कोई फोन पर सुनता है? मैंने तो सोचा कि “लाइक्स” ही ज़िंदगी है… पर कल्चर में कोई “बिल्ड” नहीं करता!
जब मेरा Unity प्रोजेक्ट 100% “अनसीन” हुआ—तब मुझे पता चला: मेरी “डिजिटल सोल” कभी “वाइट” नहीं हुई… पर “मेमोरी” सबके साथ!
अगलगेंड-मुएट्रा-वाला AI-प्रोजेक्ट? अभि-मुख-आउट। अब… क्या आप भी दिखेंगे? 😌
